Pazar, Kasım 29, 2009

kurban



"Ablanız kurban olsun size!" şeklinde bir giriş yapacağımı sanıyorsanız yanılıyorsunuz (ki yaptım bile heyhat) ancak şu mübarek Kurban Bayramı'nda kendini kurbanlık koyun, pişmiş tavuk ve türevleriyle aynı kefede ve hissiyatta gören şu küçük köfte kardeşinize de yaparsınız bir kıyak diye düşünüyorum. Di mi, hı?

Gerçi çevirdiğim tekliflerin vakti gelip de gerisin geri tepişerek beni çevrilmiş kazdan beter edeceği düşüncesi kemiriyor içimi. Yani bunları da bulamamaktan korkuyorum ama bir yandan da kabul edersem başıma geleceklerden (pişmiş tavuk+kavrulan kaz) daha çok korkuyorum canım köftelerim. Ne yapacağımı bilemiyorum, ne yapmayacağımı ya da yapamayacağımı biliyorum sadece. Sıfıra sıfır elde var sıfır...

Birileri mail adresime gerzek google gruplarından mailler atıyor politik içerikli. İyi ki Bruce'u politik nedenlerle terketti mdedim, hemen üşüştüler başıma. Hayır kardeşim, ben sandığınız politiklerden değilim, tatlı su balığıyım ben, gelmem öyle oltalara yemlere. Hadi başka kapıya!
Ayrıca gerzek mail motoru da spam'lere bir şey yapamıyor, kendilerini kınıyor, bayram günü spamleri tutulsun diyoruz, hıh!

Arkadaşımı evlendirdim, şahit oldum. Gittim, gördüm, duydum, anlattım. Dedim böyleyken böyle memur amca, kıy bunlara! Zaten amca da bizi (damat+gelin+2şahit) görünce başladı gülmeye. Bir ara korktum ahan da diyecek veliniz nerede çocuğum sizin, gidin de büyüyüp gelin! Ama yok, çoluk çocuk demeyip kıydılar gayet arkadaşlarıma. Enişte iyi ama, evlat edinecekler beni. Zaten o yüzden şahit oldum, aşklarının meyvesi olaraktan :)) S. &E. Orhan çiftine ömür boyu mutluluklar diliyor, bir yastıkta kocasınlar diyoruz :))

Kurban bayramında kedi resmi ne alaka?

Koskoca yıl bitiyor sevgili köfteler. Şimdi bunalım bunalım depreşmez miyim ben? Depreşirim tabii! Ama bekliyorum, yeni yıl biraz daha yaklaşsın, o zaman başlarım şikayete, şimdilik biriktiriyorum. İçime atıyorum hep sevgili okur, sorma, çok hassas bir bünyem var. Dokunmayın ağlarım. Ya da dokunun lan, bana ne. Dokunulmazlığı olanlar utansın.

Greek'teki Cappie'ye taktım şimdi de. Bir insan evladı öyle rahat, öyle sevimli ve öyle tasasız olmalı. Budur diyorum.

Başka da bir şey diyemiyorum sanırım; çünkü bu hafta da bize ayrılan pasajın sonuna geldik canlarım. Başka paragraflarda ve başka palavralarda görüşmek üzere şimdilik hoşçakalın. İyi bayramlar, mutlu tatiller... 

1 yorum:

foondah dedi ki...

vay arkadaş, insanlar kendilerini ne kadar da ciddiye alıyorlarmış meğer! hayır yani, içimde de kaldı, nereye yazacağımı bilemedim şuncacık 73 karakteri ama karaktersizler utansın, twitter'ım yok ki tweet'leyeyim :PPP