Perşembe, Temmuz 19, 2007

çekimser

Yeter diye bağırmak istiyorum. Ama niye? Nedeni yok sevgili okur. Aslında var ama yeterli bir neden değil. O yüzden bağıramıyorum zaten. Ancak buraya yazacak kadar yeterim var. Nasıl ama? :)
Şimdi; kafam karışık. Ama her konuda. Aklına ne gelirse sevgili okur, benim o konuda kafam karışık. Seçim hariç. Siyasal anlamda seçimle sorunum yok, oyumu kime vereceğimi biliyorum. Ama hayattaki seçimler ne olacak? Onlar için de oy pusulası yapıyorlar mı ki? Eminim yapıyorlardır ama benim damgam yok. Yani insanlar ne ile seçim yapıyorlarsa, bende ondan yok. Zeka, mantık ya da sağduyu; ne derseniz deyin. Bende on(lar)dan yok. Ciddiyim. O yüzden kafam çok kolay karışıyor.
Bir de safım, çabuk inanırım biliyor musun sevgili okur. Hayalperest de olduğum için, hemen hayal kurarım. Hemen yazıveririm aklımdan senaryolar, gerçekleşmeyeceğini bile bile. Olsun ama, onlarla mutluyumdur ben. Sonunda gerçek olmayacağını bildiğim için rahatımdır bu konuda. Oh be, derim. Ya gerçekleşseydi hayallerim, ne büyük hayal kırıklığı olurdu, değil mi?
Ama gel gör ki sevgili okur; bir gün bir şey olur, biri bir şey der, bir şey yapar. Amanın derim kendi kendime, noluyor acep recep? Herhalde galiba sanırsam bir şeyler olmakta, diye tırsarım. Ama sonunda bi halt olmaz, ben yine vecihi gibi kalırım ortada. Oh be, derim yine. Ama bir yandan düşünürüm; ulan ben bu gece mehtaba dalıp... Müzeyyen en şahane ilaçtır böyle zamanlarda (Senar olan).
En fecisi de (vecihi değil, fecii); olanların da, olmayanların da benim kontrolümde olmamasıdır. Hoş, hayat bu, kimin kontrolü var ki? Ya da kimin kontrolü kimin elinde değil mi sevgili okur?
Ve fekat sinirime dokunan konu şu; benim kafamın karışmaması lazım. Karıştırmayın benim kafamı. Çok rica edicem. Zaten üflesen uçacak kadar aklım var, bir de siz bulandırmayın, n'olursunuz. Eminim yapacak çok daha elzem işleriniz vardır, gidin onları karıştırın. Bana nesi? Yazık değil mi? Ayıp valla. Bulmuşsunuz şuncacık kızı, ara ara ayar verip bulandırıyorsunuz beynini. Yapmayın rica ederim. Koca koca insanlarsınız. Sizin yüzünüzden bir gün çekimser kalıcam, Allah muhafaza.
Neyse efenim... Gel ey saki biz kıyı kıyı takılalım. Neydi sevgili okur? Dün gece mehtaba daldım, hep seni andım. Öyle bir an geldi ki, mehtap seni sandım. Ya...

3 yorum:

foondah dedi ki...

.

Unknown dedi ki...

Seninle aynı durumlardayız. Şu an dışarı çıkma istediğim negatif düzeylerde. İşten çıkıp direk eve gitmek ve de boş boş oturup tv felan izlemek istiyorum. Dışarı çıktığımda göreceğim hatıralar kafamı karıştırıyor çünkü.

İLKAY

foondah dedi ki...

İlkayım bak yine geç cevap veriyorum, kusura bakma, anca elden geçiriyorum siteyi. Gerçi belki çoktan geçip gitmiştir yukarıda yazdıkların (daha doğrusu umarım şimdi kendini daha iyi, hatta çok çok iyi hissediyorsundur) ama diyeceğim şu ki, oluyor maalesef böyle anlar, hatta bazen günler aylar sürüyor. Ama sonra bir bakıyorsun güneş açmış, bahar gelmiş, "amaaan" diyorsun, "bana mı kaldı derdi tasası, sallarım aşşağı" :DDD