bir insanı sevmemişsem, ki o an bir sebebi olması gerekmiyor, mümkün değil bir daha sevemiyorum ve kendisi sonradan onu sevmemem için yeterli sebebi mutlaka veriyor. genellikle gerzekleri sevmiyorum, çoğunlukla da soğuk ve uyuz tipleri, ondan sonra kendini beğenmiş, ukala ve gevezeler sırada, en arkadan da yılışık tipler geliyor. araları da birileri dolduruyor zaten, bu aralar çoğu insanı sevmiyorum. bazısının sebebi bile yok ama olacak, inanıyorum. ben sevmemeye inanıyorum :)

ha ama sevmeye de inanıyorum. sevdiğim bir sürü insan var mesela. onlar benim sürüm. baktığın zaman ışıl ışıl içini gördüğün, içini kıpır kıpır eden, yanındayken huzur bulduğun, arada arızaya bağlayıp coştuğun, yanında olmasından keyif aldığın ve yanında olduğu için şükrettiğin, kendi halinde, mütevazi, sevimli mi sevimli, dışı çikolata kaplı içi çıtır gofret, cupcake boyutlarında, kurabiye kıvamında, kahve tadında bir küçücük sürücük. seviyorum mütemadiyen. sürüye inanıyorum :)