Pazar, Şubat 26, 2012

diyır dayri - infiniti

Sevgili günnük... Çok yorgunum. İnan klavyeye parmak basacak gücüm yok. Sana bunları burnumun ucuyla yazıyorum. O yüzden biraz uzun sürecek kusura kalma. Ama evde kal. Ev en güzel bir yer. O bir şahane, o bir muhteşem. Hele bir de yatak varsa oh, değme keyfine. Şanslı hergele. Tamam, izinsiz kafiye yapmayacağım, o kadar kötü bir insan değilim. Biraz kötü bir insanım, çok az. Bir de yorgunum, söylemiş miydim? İki buçuk gün çalıştım canım çıktı günnük, kalan yarım günü de mağaza mağaza koşturarak geçirdim, çok mağdurum. Üstüne bir de gaydırıguppak cheesecake ve temizlik yaptım, o da yetmedi sancılardan sancı beğendim. Üzerime en çok yakışanı bulup yatak döşek yattım. Daha ne yapayım günnük, sen söyle. Bak bu yanlarım hep ağrıyo, belim sırtım mafsallarım of anam of... Artık takatim kalmadı... Sen bu satırları okurken ben çoktan... Zzzzzz.......


Hiç yorum yok: