ulan ıssız ada!
bugün adayı kıyı bucak temizledim, anam ağladı ama mesele o diil. onca işimin gücümün arasında sahildeki kayalıkların arasına atılmış bir sürü meşale, sandık ve kağıt parçaları buldum. sandığın içine tıkıştırılmış kağıtların üzerinde "kim gitsin?" sorusu, altında da cevaben benim ismim yazıyodu. biliyorum, hepsi senin marifetin. kendi kendine gelin güvey olup abuk sabuk oyunlar oynuyosun ama bana sökmez. gerekirse senin tüm ağaçlarını kayalarını tek tek ellerimle sökerim, kendine gel artık! meşaleleri de tam söndürememişsin zaten cayır cayır yanıyoduk az daha, gerizekalı seni! bişi diil, uzaktan geçen bi uçak ya da gemi görecek gelip kurtaracaklar beni buradan, o olacak. aslında istediğin bu, biliyorum ama çok beklersin ada. ayrıca çok da ararsın sonra, bak sölemedi deme. şimdi yürü git gözüm görmesin.
not: kumların üzerine taşlarla yazılmış o s.o.s. mesajı da gözümden kaçtı sanma. hepsini topladım o taşların, artık adanın münasip bi yerine koyarım, oradan alırsın. canım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder