sevgili ıssız,
sana artık adınla hitap ediyorum, umarım gücenmiyorsundur. ne de olsa şunca hukukumuz var. hem söyle bana, birbirimizden başka kimimiz var ki ada? sen bana ben sana, kim kime dum duma. ya... yalnız o değil de, ne yağdı be arkadaş! şu küçücük adada kopan fırtınaya bak sen, vay anasını. hatta babasını. babaannesini. sülalesini. bakma böyle saydığıma adacım, yoksa biliyorum ıssızsın. benden başka kimse yok burada. hal böyleyken gece gece korku filmi izlemeyeydim eyiydi. yok dördüncü türler, yok uzaylılar derken birileri hakkat alıp götürmesin ya beni? tam ıssız adaya düştük derken ister misin bir de galaksi otostopçusu olalım! töbe töbeee. ama uzaylı dediğin de ne ki zaten? o da senin benim gibi insan, hepimiz aynı evrenin yolcusuyuz bi yerde, nabıcan.
not: uzaylılar beni almaya gelirse evde yok dersin, bakkala kadar gittiydi ama nezman döner sölemedi dersin. ben na şurdaki ağacın tepesindeyim, sakın çaktırma ha!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder